Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2007

Συνταγή

Για όσους έτυχε να έχουν την αφορμή θα γνωρίζουν ότι επικρατεί η παιδαγωγική αντίληψη πως το παιδί, από πολύ μικρή ηλικία, θα πρέπει να έχει απόλυτη ελευθερία, ενθάρρυνση, αγάπη, παιχνίδι, ηρεμία, κατανόηση.......και άλλα τέτοια όμορφα για να μπορέσει να αναπτύξει την κρίση του, να είναι ισορροπημένο, να αποκτήσει αυτοπεποίθηση, να γίνει κοινωνικό.......και άλλα τέτοια όμορφα.
Αντίθετα ένα παιδί που ζει μέσα σε ένα οικογενειακό περιβάλλον με ένταση, που δέχεται την απόρριψη στις κακές του στιγμές, που "φορτώνεται" με δραστηριότητες και ευθύνες, που συγκρίνεται συνεχώς με πρότυπα.......και άλλες τέτοιες συμπεριφορές γίνεται ψυχωτικό, κομπλεξικό, αδύναμο, αντικοινωνικό και εμφανίζει.......και άλλες τέτοιες συμπεριφορές.
Εγώ επειδή έχω την αφορμή γνωρίζω αυτές τις αντιλήψεις. Και αν κρίνω από κάποια ζωντανά παραδείγματα μπορώ να επιβεβαιώσω, εντελώς εμπειρικά, την αλήθεια των παραπάνω αντιλήψεων. Εκείνο που δε γνωρίζω είναι ο μηχανισμός ανάπτυξης συγκεκριμένων συμπεριφορών μέσα από συγκεκριμένες συνθήκες στην παιδική ηλικία. Και εκείνο που μου φαίνεται ιδιαίτερα περίεργο είναι πώς ένα παιδί που μαθαίνει (ή έστω παροτρύνεται) από πολύ μικρή ηλικία να μοιράζεται τα παιχνίδια του, να μην ασκεί βία (κάθε είδους) για να πάρει αυτό που θέλει, να συζητάει όταν κάτι το απασχολεί, να κατανοεί την ύπαρξη ενός προγράμματος στη ζωή του (παιχνίδι, φαϊ, ύπνος, κλπ.), πώς λοιπόν αυτό το παιδί δεν θα καταλήξει να γίνει ο ανθρωπάκος των 10 μικρών Μήτσων (τον θυμάστε; αυτός με τις ασκήσεις θάρρους) αλλά θα καταφέρει να ζήσει καλά σε έναν κόσμο - ζούγκλα που τα περισσότερα παιδιά μεγαλώνοντας με βία, πίεση και παροχές άλλοθι για την ανεπάρκεια των γονέων πιθανότατα θα καταλήξουν άρπαγες και επίβουλοι για την καλοπέραση τους. Μήπως γνωρίζετε να μου πείτε;

Υ.Γ.: Το τελευταίο θέμα της χρονιάς δεν είναι τυχαίο ότι έχει να κάνει με παιδιά. Σε δυο μέρες θα γεννηθεί ένα νέο έτος, ένα νέο παιδί του ατέρμονου χρόνου που θα σημαδέψει μεγαλώνοντας τη ζωή όλων μας μ'εκείνα και με τ'άλλα. Όπως και τα παιδιά.......Κι όπως λέμε για τα παιδιά "Γερό να'ναι..." έτσι και για το 2008 θα πω "Με υγεία...". Όλα τ'άλλα παλεύονται. Καλή Χρονιά

5 σχόλια:

Blonde είπε...

Πραγματικά μόνο με υγεία και όλα τα άλλα "δυστυχώς" παλεύοντε. Και δυστυχώς γιατί θα ήταν καλύτερα να μη χρειαζόταν να παλεύουμε.

MenieK είπε...

έχεις δίκιο όλα παλεύονται... Σου έυχομαι καλή χρονιά!

Ανώνυμος είπε...

Να του μάθεις να μοιράζει τα παιχνίδια του αρκεί να ζητάει ενοίκιο.

ΑΠΟΡΙΑ ....

Αν θυμάμε καλά οι χαρακτήρες στους Μήτσους ήταν 10. Γιατί η ανησυχία σου είναι αν θα γίνει σαν τον φοφιτσιάρη και όχι σαν τον ομοφυλόφιλο ή τον ζαμανφουτίστα ή τον κακομαθημένο κ.ο.κ.....???.

Renegade είπε...

Διότι αγαπητέ ή αγαπητή μου ο ομοφυλόφιλος, ο ζαμανφουτίστας και ο κακομαθημένος έχουν την αυτοπεποίθηση που απαιτεί η επιβίωση (και οι τρεις χαρακτήρες στους οποίους αναφέρεσαι έχουν διαμορφωμένη στάση ζωής για να επιβιώσουν). Το θέμα μου δεν είναι τι άνθρωπος γίνεται το παιδί μεγαλώνοντας αλλά πώς μαθαίνει να πατάει γερά στα πόδια του. Εάν μεγαλώνοντας δύναται να σταθεί ας ενταχθεί σε όποια κοινωνική ομάδα του πάει.

Ν.Α. Λάμπης είπε...

«AΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΟΡΘΗ (η γνώμη του), ΚΡΙΘΗΚΕ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ»...

Αυτό έλεγε η κυβερνητική ανακοίνωση!!!
Στάλθηκε στο «ψυγείο» ο Δασάρχης της Πάρνηθας, όχι γιατί έκανε το άλφα ή βήτα σοβαρό σφάλμα στην άσκηση των καθηκόντων του (που ΔΕΝ είναι η κατάσβεση των πυρκαγιών, αυτή είχε υπαχθεί στο τότε Υπ. Δημ. ...Αταξίας, από το Υπ. Γεωργίας, που υπάγονται οι Δασικοί) αλλά γιατί είπε ότι κάποια τμήματα του δρυμού της Πάρνηθας ΔΕΝ θα αναζωογονηθούν, επειδή η καταστροφή ήταν πολύ μεγάλη, έφτασε στις ρίζες...

Και αυτό ήταν κακό για την κυβέρνηση. Και «τού 'κοψαν το κεφάλι». Σύνηθες θα πείτε... Ο παλιός Καραμανλής είχε πεί κάποτε ότι στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που γίνονται και ΔΕΝ ΛΕΓΟΝΤΑΙ και άλλα που λέγονται και δεν γίνονται...

Ο νεώτερος Καραμανλής όμως, πιθανότατα λόγω της ουσιαστικής απουσίας «αξιωματικής» αντιπολίτευσης, έχει αποθρασυνθεί εντελώς και ωμά, ωμότατα, «είπε» στον Δασάρχη (και σε κάθε άλλον δημόσιο υπάλληλο):

Ξέρεις και κάνεις πολλά αλλά ΔΕΝ μάς βοηθάς να κοροϊδεύουμε τον κόσμο.
Άρα δεν μάς κάνεις, κάτσε στη γωνία.

Αυτό δεν σημαίνει το «απαράδεκτη επικοινωνιακά», δηλαδή προπαγανδιστικά , που λέγαμε παλιότερα (και ορθότερα και εντιμότερα...);;;
Διαφωνεί κανείς;;;

«Παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους...».

Όχι για να υπερασπιστούμε τον συγκεκριμένο Δασάρχη απλώς, του οποίου ο υπογράφων κάν δεν συγκράτησε το όνομά του ακούγοντας στο ραδιόφωνο την ανακοίνωση, αλλά το δικαίωμα κάθε δημόσιου υπάλληλου, κάθε πολίτη να ΜΗΝ είναι φερέφωνο της κυβερνητικής προπαγάνδας.

Να δηλώσουμε την αντίθεσή μας σ' αυτή την ΩΜΗ φαυλότητα των κυβερνώντων, που τόσο "καλά" (και τόσο γρήγορα!!!) «αντέγραψαν» κάποιες, τις χειρότερες, πρακτικές, προηγούμενων...

Διότι ΔΕΝ υπάρχει μεγαλύτερη, τερατωδέστερη, φαυλότητα από την παραπάνω κυβερνητική ενέργεια και, ακόμα περισσότερο, την ΕΠΙΣΗΜΗ ανακοίνωσή της.

Τί τσιτουρίδηδες και μαγγίνες, τι βουλγαράκηδες, τί κουμπάροι και «δικά μας» πολυδωρικά παιδιά...

Εδώ είναι το ζουμί:

Αυτοί που μάς κυβερνούν όχι μόνον κάνουν ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΝΕΝΤΙΜΕΣ πολιτικές (αλλά και κοινού ποινικού δικαίου κάποιοι...) ενέργειες, αλλά μάς λένε κι όλας ότι μάς θεωρούνε ΤΟΣΟ ΖΩΑ, ώστε να τις δηλώνουν δημόσια.

"Παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους...». Πραγματικούς ή ...internet-ικούς, ή και τα δύο, καλλίτερα!

Αλλοιώς καθισμένοι σπιτάκι μας, ας αναφωνήσουμε, στεντορεία τη φωνή, ΤΟΙΟΥΤΟΣ ΕΠΡΕΠΕΝ ΗΜΙΝ ΑΡΧΙΕΡΕΥΣ !!!

Καλή Χρονιά!

3-1-08
Ν.Α. Λάμπης

Υ.Γ.
Εγώ άρχισα στέλνοντας το παρόν προς «πάντα» μπλογκίστα. Αν δεν διαφωνείτε, κάντε το ίδιο. Φάνηκε να πιάνει λίγο τόπο σε άλλες περιπτώσεις... κι όχι μόνον ...ιστότοπο.