Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009

Χιλιάδες, εκατομμύρια, δισεκατομμύρια λέξεις...........για να μένουμε σιωπηλοί

Μου έστειλαν πολλές με το αίτημα να τις προωθήσω ως ηλεκτρονικά μηνύματα για "να μάθει ο κόσμος τι γίνεται στην Παλαιστίνη".......
Δεν τις στέλνω με ηλεκτρονικά μηνύματα: Εάν κάποιος ήταν να τις δει στο mail του και να συναισθανθεί, το έχει ήδη πάθει. Δεν θα τρομάξει τώρα.
Εάν κάποιος ακούει αδιάφορα και φρίττει περιστασιακά, δεν θα συγκινηθεί περισσότερο.
Σε κάθε περίπτωση τόσος θάνατος και τόση φρίκη σε ένα e-mail μήνυμα.........δεν μου πάει.
Όπως δεν μου πάει και να μετέχω σε μια προπαγάνδα.........Θα μου πείτε (ίσως όλοι) υπάρχουν φωτογραφίες από την άλλη πλευρά για να δείξεις; Εσείς τι λέτε; Δεν υπάρχει καμία; Η δυστυχία είναι μονόπλευρη; Τα όπλα τα κρατάει η μια πλευρά;
Επειδή όμως δεν μου πάει και να "το θάψω" το θέμα αποφάσισα να ανεβάσω εδώ τις λίγες φωτογραφίες που επέλεξα για να τρομάξετε.......άλλη μια φορά.......
Palestine 21st century


Καλή συνέχεια

Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2009

Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών

06/12/2008 - Δήλωση κ. Π. Παυλόπουλου, υπουργού εσωτερικών για το θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου, 16 ετών, μαθητή:

"
Εκ μέρους της κυβέρνησης, του πρωθυπουργού και εμού προσωπικά εκφράζω την οδύνη για το περιστατικό και ιδίως για το θάνατο του νεαρού παιδιού. Θέλω να διαβεβαιώσω ότι η έρευνα για τις συνθήκες με τις οποίες συνέβη ο θάνατος αυτός ήδη ξεκίνησε, η έρευνα θα οδηγήσει στην ανακάλυψη των αιτίων και των υπαιτίων, θα υπάρξει παραδειγματική τιμωρία και το κυριότερο η λήψη των μέτρων εκείνων ώστε να μην επαναληφθούν τέτοια φαινόμενα. Η αστυνομία έχει ως σκοπό να είναι δίπλα στον πολίτη, οποιοδήποτε τέτοιο περιστατικό - το οποίο μάλιστα έχει αυτή την κατάληξη - όχι απλώς είναι καταδικαστέο, είναι πέρα και έξω από τη λογική της αστυνομίας σύμφωνα με το κράτος δικαίου και σύμφωνα με την αποστολή της."

05/01/2009 - Δήλωση κ. Π. Παυλόπουλου, υπουργού εσωτερικών για τον τραυματισμό του Διαμαντή Μαντζούνη, 21 ετών, αστυνομικού:

"Εκείνοι, οι οποίοι χτύπησαν τον Διαμαντή Μαντζούνη, είχαν ως στόχο τη δημοκρατία και την ομαλότητα. Θα αντιληφθούν σύντομα ότι η δημοκρατία είναι ισχυρή και η κοινωνία μας είναι θωρακισμένη. Και να γνωρίζουν ότι το ηθικό της αστυνομίας, η προσήλωση στο καθήκον και τα δημοκρατικά ιδεώδη είναι δεδομένα. Κι αυτά δεν πρόκειται να τα θίξει κανείς, καμιά σφαίρα, κανένας δολοφόνος."

Οι δύο δηλώσεις παρατέθηκαν αυτούσιες, όχι γιατί σε μισώ αγαπητέ αναγνώστη, αλλά για να μπορέσεις να παίξεις το παιχνίδι των διαφορών: "Στις παραπάνω δηλώσεις υπάρχουν ομοιότητες και διαφορές. Βρείτε τις μέσα σε 5 λεπτά.....".

Εγώ το έπαιξα το παιχνίδι και δεν χρειάστηκα ούτε 1 λεπτό για να τις βρω, οπότε σε διαβεβαιώ ότι δε είναι καθόλου δύσκολο. Αλλού δυσκολεύτηκα.............Μια από τις διαφορές που εντόπισα, προσπάθησα να την εξηγήσω και για να είμαι ειλικρινής δεν είμαι σίγουρος αν τα κατάφερα τελικά.

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ του Γρηγορόπουλου είναι ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ, ενώ ο ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ του Μαντζούνη είναι ΧΤΥΠΗΜΑ ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΑΛΟΤΗΤΑ..........Πάμε πάλι..........:

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ και ο ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΧΤΥΠΗΜΑ ΣΤΗΝ ΟΜΑΛΟΤΗΤΑ........

Δεν μπορώ να το εξηγήσω..................Να υποθέσω ότι ο θάνατος είναι ήσσονος σημασίας από τον τραυματισμό; Δεν στέκει.............Να υποθέσω ότι ο αστυνομικός φρουρός ενός υπουργείου είναι η έκφραση της δημοκρατίας, ενώ ο περαστικός από το δρόμο μαθητής δεν έχει πολιτικό στίγμα; Ναι, τώρα σαν να το πιάνω.............

Δηλαδή, ο αστυνομικός που είναι κρατικός λειτουργός εκφράζει, εκτός από το κράτος και τη δημοκρατία.........Ενώ ο πολίτης, που εν ονόματι του υπάρχει το κράτος δεν εκφράζει τη δημοκρατία............Μάλιστα.........Και ο άγνωστος που πυροβόλησε τον αστυνομικό στόχευε την ομαλότητα, ενώ ο αστυνομικός που πυροβόλησε το μαθητή στόχευε.........τι; Αυτή η απάντηση μου μένει να το καταλάβω όλο........Γιατί το πολύ, το κατάλαβα κύριε Παυλόπουλε..........

Ο θάνατος του πολίτη από το χέρι του αστυνομικού δεν είναι χτύπημα στη δημοκρατία και την ομαλότητα. Πάει τελείωσε αυτό! Ο αστυνομικός (πολίτης, ψηφοφόρος, φορολογούμενος) όταν κάνει χρήση του όπλου του στοχεύει μόνο ένα πρόσωπο, το θύμα του. Δεν έχει σημειολογικές προεκτάσεις η ενεργεία του. Ας πούμε ότι είναι ένας εγκληματίας του κοινού ποινικού δικαίου.

Ενώ, ο άγνωστος (πολίτης, ψηφοφόρος, φορολογούμενος) όταν κάνει χρήση του όπλου του στοχεύει τη δημοκρατία και την ομαλότητα. Δηλαδή, εκφράζεται πολιτικά, με έναν τρόπο έκφρασης που είναι απόλυτος, βίαιος και φασιστικός.

Δηλαδή, όταν ο αστυνομικός πυροβολεί τον πολίτη, η δημοκρατία και η ομαλότητα δημιουργούν περιστατικά.......... Ενώ, όταν ο πολίτης πυροβολεί τον αστυνομικό δημιουργείτε εκτροπή.

Καλά το κατάλαβα κ. Παυλόπουλε;

Υ.Γ.: Μακάρι ο Μαντζούνης να μην έχει τελικά την τύχη του Γρηγορόπουλου.