Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2007

Εις μνήμην


Καλή αντάμωση...

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ύστερα από τον μεγάλο χαμό στερέψανε τα δάκρυα. Είναι η τρίτη απώλεια που προτίμησα να μην ξοδέψω ούτε ένα δάκρυ προσεγγίζοντας τον θάνατο ως την φυσική κατάληξη του ανθρώπου. Λίγες ώρες πριν το 2008,και πάντα τέτοιες μέρες, άνετα θα μπορούσα να ξοδέψω αμέτρητα δάκρυα για τον μεγάλο χαμό. Καταλήγω λοιπόν ότι κάτι άλλο που δεν ξέρω τί ,είναι αυτό που εμποδίζει τα δάκρυα να κυλήσουν και αναρωτιέμαι πως θα προσεγγίσω έναν άλλο μεγάλο χαμό.....

Renegade είπε...

Αφού κλαις ακόμα για το μεγάλο χαμό δεν έχεις τελειώσει μέσα σου για το πώς βλέπεις το θάνατο. Νομίζω ότι η προσπάθεια να τον θεωρήσεις ως φυσική κατάληξη είναι καλή και σωστή γιατί αφορά τη μόνη σίγουρη διάστασή του. Ωστόσο, ο επόμενος μεγάλος χαμός θα είναι καταλυτικός. Προετοιμάσου όσο μπορείς ψυχολογικά.....