Συνεχίζω τη μελέτη της πρότασής σου «για μια αριστερή αριστερά», με το δεύτερο τμήμα που αφιερώνεις στη δημοκρατική λειτουργία της κοινωνίας.
Δεν θα έλεγα ότι συμφωνούμε, αλλά ούτε και το αντίθετο. Για να είμαι σαφής θα έλεγα ότι μια αριστερή αριστερά μπορεί να ξεκινήσει από τις βάσεις που θέτεις και να καταλήξει εκεί που θέλω εγώ που βέβαια είναι αυτό που απορρίπτεις ως ανέφικτο, δηλαδή την άμεση δημοκρατία. Το θέμα το έχω θίξει και το έχουμε συζητήσει, εδώ σε μένα, στις 28/10 και 4/11/2007. Ειδικά σε σχόλιό μου στις 9/11/2007 στην ανάρτηση «Σε ποια κοινωνία ζούμε» αναφέρομαι με περισσότερη λεπτομέρεια στη δική μου αντίληψη δημοκρατικής οργάνωσης. Δεν επανέρχομαι λοιπόν. Θέλω, όμως, να κάνω κάποιες επισημάνσεις στο κείμενό σου. Λες:
«Γιατί η εμπειρία μας είναι από διαδικασίες ΔΗΘΕΝ δημοκρατικές, όπου οι στόχοι είναι αφενός να χειραγωγηθεί το αποφασίζον σώμα αφετέρου να διαχέεται η ευθύνη και να μην βρίσκεις άκρη, να μην βρίσκεις υπεύθυνο».
Έχω 5 παρατηρήσεις σ’αυτή την πρόταση (δεν φταίω εγώ που είναι τόσες πολλές):
- Η εμπειρία μας στην οποία αναφέρεσαι και η οποία είναι πολύ περιορισμένη σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο αφορά εφαρμογή αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών από τους ταγούς του φαλιρισμένου συστήματος της «αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας» μας ή αλλιώς της ολιγαρχικής μασκαράτας μας. Δεν μπορείς να ακυρώνεις ως δήθεν δημοκρατική μια διαδικασία που δεν την ενεργοποίησαν ποτέ αυτοί που την πιστεύουν αλλά αυτοί που τους συνέφερε. Δεν φταίει, δηλαδή, η διαδικασία για την κακιά εμπειρία μας, αλλά 100% αυτοί που την υλοποίησαν.
- Επειδή μας αρέσει να ακριβολογούμε και επειδή χαρακτηρίζεις τη δημοκρατία ως μια διαδικασία θα πρέπει να πω ότι δεν υπάρχουν δήθεν διαδικασίες. Υπάρχουν διαδικασίες που αλλού στοχεύουν και αλλού οδηγούν, εξαιτίας (πάλι) των χειριστών τους. Αλλά οι διαδικασίες ως περιεχόμενο για να είναι «δήθεν» πρέπει να μην υλοποιούνται σύμφωνα με τις προδιαγραφές τους. Μιλάς για τη δημοκρατία ως μια διαδικασία αλλά δεν προσδιορίζεις το ακριβές περιεχόμενό της ως κάτι επιπλέον του διαδικαστικού. Για μένα και ο Σεραφείμ δημοκρατικός ήταν καθώς δεν διόρισε μητροπολίτη, αλλά εξέλεξε με τους όρους υλοποίησης της δημοκρατικής διαδικασίας τους. Εάν πάμε στον αδιαπραγμάτευτο πυρήνα αυτής της διαδικασίας που είναι η ελεύθερη έκφραση δια της ψήφου, τότε καμιά ψηφοφορία δεν είναι δήθεν, εκτός εάν η ατομική ψήφος εκβιάζεται. Επομένως δεν υπάρχουν δήθεν δημοκρατικές διαδικασίες, εκτός εάν αναφέρεσαι σε άσκηση οποιουδήποτε είδους βίας στον ψηφοφόρο.
- Δεν αντιλαμβάνομαι πώς χειραγωγείται το «αποφασίζον σώμα» από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Πάλι πέφτουμε στην ίδια παγίδα. Εάν ο ταγός της αντιπροσωπευτικής ολιγαρχικής μασκαράτας οδηγηθεί για οποιοδήποτε λόγο σε δημοψήφισμα και επιχειρήσει με οποιοδήποτε μέσο να χειραγωγήσει τον πολίτη δεν φταίει η διαδικασία του δημοψηφίσματος γι’αυτό. Σχεδόν δεν φταίει ο μασκαράς. Και σχεδόν δεν χειραγωγείται ο κόσμος. Τελευταίο δημοψήφισμα που θυμάμαι ήταν της Κύπρου. Πιστεύεις ότι χειραγωγήθηκε ο λαός στο ΟΧΙ από μια ηγεσία που καλά –καλά δεν συμφωνούσε, εάν θέλει ή δεν θέλει την εφαρμογή του σχεδίου Ανάν; Θα έλεγα ότι ολόκληρη η κινδυνολογία που αναπτύχθηκε εκείνη την εποχή για τις συνέπειες της άρνησης της Κύπρου ήταν σαφής προσπάθεια χειραγώγησης η οποία δεν απέφερε αποτέλεσμα γιατί μια ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ διαδικασία λειτούργησε σωστά: Δηλαδή, κατέδειξε τη θέληση του λαού (προσωπικά θα έβλεπα με τον ίδιο τρόπο τα πράγματα, εάν το αποτέλεσμα ήταν το αντίθετο).
- Η τελευταία πρόταση της τρίτης παρατήρησης είναι πάσα για την τέταρτη. Διόλου δε διαχέονται οι ευθύνες. Είναι απολύτως σαφείς και καταγεγραμμένες. Ο κάθε ψηφοφόρος είναι υπεύθυνος και συλλογικά όλοι μαζί οι ψηφοφόροι για τις επιλογές του εκλογικού σώματος. Το αντίθετο συμβαίνει με το αντιπροσωπευτικό σύστημα. Υπεύθυνος είναι ο αντιπρόσωπος (που στη δική μας παραφθορά, ούτε αυτός δεν είναι υπεύθυνος ποτέ και για τίποτα), ο οποίος αναλαμβάνει τις ευθύνες της όποιας επιλογής του. ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΕΚΕΙΝΩΝ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΣΤΕΙΛΑΝ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΜΑΝΤΑΡΑ ΠΟΙΟΣ ΤΙΣ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ; ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΕΚΕΙΝΩΝ ΠΟΥ ΜΟΝΙΜΩΣ ΕΚΛΕΓΟΥΝ ΩΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΧΡΗΣΤΟ ΚΑΙ ΑΝΙΚΑΝΟ ΠΟΙΟΣ ΤΙΣ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ; Προσωποποιεί η απαίδευτη κοινωνία τις ευθύνες στους απαίδευτους αντιπροσώπους της κι έτσι βγαίνει λάδι η ίδια και αλαλάζουσα φέρουσα τη ρομφαία………Ενώ όταν η απόφαση είναι αμεσοδημοκρατική φταίνε όλοι. Εκείνοι που οδήγησαν στη λάθος επιλογή, οι άλλοι που δε μετείχαν στη διαδικασία, εκείνοι που δεν έπεισαν για το ορθό της δικής τους επιλογής,…….όλοι με διαφορετικό βαθμό ευθύνης βεβαίως.
- Από θέση αρχής πρέπει να δεχτούμε ότι δεν νοείται ανεύθυνος ψηφοφόρος. Ήδη η αριστερή αριστερά που προτείνεις, ως πρώτο βήμα, εκπαιδεύει τον ενεργό πολίτη. Επομένως, θεωρώ ότι κινούμαστε στο ίδιο μήκος κύματος ως προς τη θεώρησή μας για τη συγκρότηση και τις ευθύνες του ψηφοφόρου. Έτσι, δεν μπορεί ο ίδιος ψηφοφόρος, στο ένα σύστημα να είναι «ανεύθυνος και χειραγωγούμενος» και στο άλλο «συνεπής και αποτελεσματικός».
Μια άλλη επισήμανση είναι ότι δεν καταλαβαίνω τη δημοκρατία ως διαδικασία αλλά ως πολίτευμα. Οι διαδικασίες μπορεί να είναι δημοκρατικές, αλλά η δημοκρατία διαδικασία…….μου φαίνεται πολύ περιοριστικό. Νομίζω ότι αντιλαμβάνομαι τι θέλεις να πεις, αλλά δε συμφωνώ με την ορολογία. Δεν έχει νόημα όμως να μπλέξουμε στους ορισμούς των λέξεων. Διακρίνω την ύπαρξη διάστασης στη φιλοσοφία που είναι και σημαντικότερη. Για σένα η δημοκρατία είναι μέσο. Δε διαφωνώ……αλλά και το μπρίκι είναι μέσο…….και δεν συμφωνώ με την αίσθηση που αφήνεις ότι η δημοκρατία είναι μπρίκι. Βλέπεις ο σκοπός των δύο μέσων είναι εντελώς διαφορετικής βαρύτητας. Στην περίπτωση του πολιτεύματος, είναι τόσο μεγάλη η βαρύτητα που δικαιολογημένα μπορεί να συγχέεται το μέσο, με τον σκοπό. Οι αγώνες για τη δημοκρατία δεν γίνονται για την επιλογή μιας διαδικασίας αντί των υπολοίπων. Εγώ τους αντιλαμβάνομαι ως αγώνες για την ελεύθερη έκφραση, για την ισχύ της συλλογικότητας, για την κατοχύρωση των αδυνάτων έναντι των δυνατών. Αυτά είναι πολύ περισσότερα πράγματα από στοιχεία μιας διαδικασίας. Είναι περισσότερα ακόμα και από τον τρόπο κοινωνικής οργάνωσης. Είναι στάση ζωής, αρχές και αξίες. Δεν θα περιόριζα λοιπόν τη δημοκρατία σε μια απλή διαδικασία.
Λες ότι ο σύγχρονος πολίτης δεν μπορεί να είναι τόσο συγκροτημένος επί παντός επιστητού για να μπορεί να παίρνει θέση σε αμεσοδημοκρατικές αποφάσεις από το πετρέλαιο της οικοδομής έως την επένδυση σε δομημένα ομόλογα. Συμφωνώ. Ποιος είπε ότι πρέπει να είναι απόλυτα συγκροτημένος; Γιατί απαξιώνουμε την παλιά καλή κοινή λογική που μπορεί να βοηθά των καθένα μας να κάνουμε σωστές κρίσεις χωρίς να είμαστε επαΐοντες; Δεν είναι απαραίτητο ο συμμετέχων σε αμεσοδημοκρατική διαδικασία να κατεβάζει «πλατφόρμα» για την αγορά του πετρελαίου………Είναι απαραίτητο σε εύλογο χρόνο να γνωρίζει τις βασικές διαστάσεις του ζητήματος (η γενική παιδεία που έχεις αναφέρει), ώστε να μπορεί να αξιολογήσει τις προτάσεις εκείνων των ενοίκων που έκαναν τον κόπο να ψάξουν τα πάντα για την καλύτερη προμήθεια πετρελαίου. Η διαφορά του αντιπροσωπευτικού συστήματος με το αμεσοδημοκρατικό στο παράδειγμά σου είναι θεμελιώδης: Είναι άλλο να εκλέγεις το διαχειριστή, έστω στη βάση της αξιοσύνης του, και στη συνέχεια να του εκχωρείς το δικαίωμα της απόφασης για την προμήθεια του πετρελαίου, μέχρι τις επόμενες εκλογές και άλλο να ακούς τον εκάστοτε άξιο ένοικο της οικοδομής (εδώ δεν είναι αποκλειστικά ο αντιπρόσωπος αυτός) να επιχειρηματολογεί κάθε φορά και να σε οδηγεί να αποφασίσεις μόνος σου πώς θα πάρεις πετρέλαιο (εναλλάσσοντας και τους προμηθευτές).
Και μήπως μπορούν να είναι τόσο καταρτισμένοι όσο τους περιγράφεις οι αντιπρόσωποι μας (όχι αυτοί που έχουμε, αλλά, έστω, οι ιδανικοί); Εάν μεν μπορούν κάποιοι να είναι τόσο καταρτισμένοι, τότε θεωρητικά μπορούν όλοι. Εάν δεν μπορεί κανένας, τότε γιατί να έχουμε αντιπρόσωπο;
Επανέρχομαι πάντως και κλείνω μ’αυτό που είπα στην αρχή: Νομίζω ότι μια σύγχρονη αριστερή αριστερά μπορεί να ξεκινήσει από τα πρακτικά ζητήματα που θέτεις εδώ και μακροπρόθεσμα να καταλήξει εκεί που θέλω εγώ. Βαδίζουμε στην ίδια προοπτική……
7 σχόλια:
@ Renegade,
Το παρακάτω σχόλιο μπήκε από λάθος μου στο προηγούμενο "post" σου:
Αγαπητέ, και συναγωνιστή θά 'λεγα, ...Κατσαπλιά,
χαίρομαι και σ' ευχαριστώ θερμά που ασχολήθηκες διεξοδικά με τα γραφόμενά μου, αφιερώνοντας μάλιστα ολόκληρο "post" με προσφώνηση... Επειδή δεν βρήκα e-mail σου στο "profil" για να σου πώ κάτι προσωπικό, θα τό παραθέσω εδώ: Αυτόν τον καιρό, επειδή μού τρώει πολύ χρόνο η σύνθεση και ανάπτυξη των απόψεών μου για την αρ.Αρ., δεν έχω χρόνο να κάνω "επισκέψεις" σε μπλόγκ, ακόμα και σε εκείνα που εκτιμώ και θέλω να βλέπω τις απόψεις τους και να συμμετέχω με σχόλια. Γιαυτό σέ παρακαλώ, όταν και άν ξαναασχοληθείς με τα γραφόμενά μου στο μπλόγκ σου, να μέ ειδοποιείς με ένα σχολιάκι στο δικό μου μπλόγκ ή με e-mail στο nap.pap@tee.gr.
Τυχαία λοιπόν απόψε έπεσα πάνω στο πολύ ενδιαφέρον άρθρο σου για την δημοκρατία και την αρ.Αρ. και νά οι απόψεις μου (με την ίδια σειρά):
1. Διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας έχω δει να εφαρμόζονται μόνο σε ένα κοινόβιο/αγρόκτημα στην Ουαλία, όπου πέρασα μερικές μέρες (είχα πάρει ωτοστόπ ένα ζευγάρι εδώ - γύριζαν από το Ισραήλ, όπου είχαν πάει για να δούνε τί ακριβώς κάνουν στα Κιμπούτζ). Απαρτίζονταν από 2 ζευγάρια και 3 οικογένειες, καμμιά 15ριά άτομα, όλοι με οικολογική κατεύθυνση και είχαν στόχο την φυσική ζωή και την αυτάρκεια. Δεν ξέρω αν τά κατάφεραν τελικά, πέρασαν κάπου 30 χρόνια..., είχαν όμως κάποιες εσωτερικές δυσκολίες ήδη από τον πρώτο χρόνο τους, όταν τούς επισκέφτηκα. Και να σκεφτείς ότι είχαν πουλήσει όλοι όλα τους τα υπάρχοντα για να αγοράσουν το αγρόκτημα.
Η εδώ διαφημισθείσα εφαρμογή "άμεσης" δημοκρατίας ήταν εντελώς της πλάκας και αρνούμαι να ασχοληθώ ακόμα και για να τήν απορρίψω...
Συμφωνώ ότι το σύστημα είναι φαλιρισμένο (και όχι μόνον εδώ, παντού!), μόνο που δεν ήταν ποτέ δημοκρατικό... ΔΕΝ έχει διαβαθμίσεις, ποσοστώσεις η δημοκρατία.
2. Φυσικά και δεν υπάρχουν "δήθεν διαδικασίες", υπάρχουν όμως ...άπειρες ΜΗ δημοκρατικές διαδικασίες και μόνο μία δημοκρατική, όπως στα μαθηματικά μιά ανισότητα καλύπτει απειρία περιπτώσεων αλλά η ισότητα μόνο μία.
Ο Σεραφείμ (πού τόν εκτιμούσα γιατί είχε διαθέσει 3.000 "εκκλησιαστικά" στρέμματα για να χτιστεί το Πανεπιστήμιο Γιαννίνων) ΒΙΑ άσκησε για να εκλέξει τον «δικό του»: Τα διαδικαστικά κόλπα βία είναι κι αυτά αφού εκμαιεύουν αποφάσεις αντίθετες με την πραγματική βούληση του όποιου "σώματος", εν προκειμένω της Δ.Ι.Σ.
3. Ο μηχανισμός χειραγώγησης είναι απλός: Επειδή τα θέματα είναι πολύπλοκα και οι ψηφίζοντες, που δεν έχουν ούτε το χρόνο, ούτε τη διάθεση, ούτε την ικανότητα πολλές φορές να ασχοληθούν με τις λεπτομέρειες που απαρτίζουν το σύνολο του θέματος, καταλήγουν να ψηφίζουν συναισθηματικά ανάλογα ποιές χορδές τους ...γαργάλισε ο άλφα ή ο βήτα ρήτορας.
Σκέψου την «Ηλιαία» στην αρχαία Αθήνα, την καταδίκη του Σωκράτη, την εξορία του Αριστείδη.
Δεν είχα μελετήσει το «σχέδιο Ανάν», ούτε το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα αλλά ήμουν και είμαι αντίθετος και στα δυό ως πολύ-πολύ περίπλοκα, ως προσπάθεια να συμβιβάσουν πολλά ...ασουλούπωτα πράμματα. Η απόρριψή τους όμως στα αντίστοιχα δημοψηφίσματα θεωρώ πως έγινε για καθαρά συναισθηματικούς λόγους της πλειονότητας των ψηφισάντων.
Με τρόμο, ειλικρινά, σκέφτομαι τί θα γινόταν, ειδικά στην πριν την ψηφοφορία περίοδο, αν προκηρύσσονταν δημοψήφισμα για το "Σκοπιανό", όταν τα διάφορα φασιστόμουτρα των ΜΜΕ, κρατίδιο τό ανεβάζουν, κρατίδιο τό κατεβάζουν των ...γυφτοσκοπιανών. Κρατίδιο με 2 εκατομμύρια κατοίκους...
Κι η Κύπρος με 700 χιλιάδες μόνο;;; Δεν είναι ...ανθυποκρατίδιο;;;
4. Θέλω να ξανασκεφτείς λίγο την ιστορία που παράθεσα για το πετρέλαιο της πολυκατοικίας.
Συνυπεύθυνοι όλοι;;; Που δεν μελέτησαν, που δεν ασχολήθηκαν, που δεν προσπάθησαν να πείσουν;;; Είχαν το χρόνο, την διάθεση, τις ικανότητες να τά κάνουν αυτά;;; Μόνο η απόδοση ευθύνης μάς ενδιαφέρει;;;
Και δεν είναι ανεπίτρεπτη σπατάλη χρόνου τόσοι να ασχοληθούν τόσο με ένα "δευτερεύον" θέμα;;; Και με όλα τα υπόλοιπα πότε;;; Αξίζει η ζωή μας όλη να αναλώνεται σε αποφάσεις;;; Άσε που δεν φτάνει κιόλας...
Τη δυσθυμία σου για το αντιπροσωπευτικό σύστημα την συμμερίζομαι "απόλυτα", μόνο που θεωρώ ότι πηγάζει από την ως τώρα εμπειρία μας από ένα (και πολλά άλλα...) ΜΗ δημοκρατικό σύστημα!!!
Με αποκέντρωση και εφαρμογή ενιαίων δημοκρατικών κανόνων (μην ξεχνάς τη λευκή ψήφο, είναι "φοβερό" εργαλείο, ούτε τη δυνατότητα ανάκλησης των αντιπροσώπων) νομίζω πως θα εξαφανιστούν τα μειονεκτήματα που σημειώνεις.
5. Δεν είναι προσωπικό ζήτημα του ψηφοφόρου, αν θα χειραγωγηθεί ή όχι. Η διαδικασία είναι που παράγει ή όχι αυτό το αποτέλεσμα. Ως απλό παράδειγμα πάρε την κατανομή του τηλεοπτικού χρόνου μεταξύ των κομμάτων ΑΝΑΛΟΓΙΚΑ με τα ποσοστά που πήραν στις προηγούμενες εκλογές...
Υπάρχει πιό υποκριτική, δήθεν δημοκρατική, ρύθμιση από αυτή;;; Δεν ποσοστώνεται η ελεύθερη έκφραση...
Τελειώνοντας με τίς τελευταίες σου επισημάνσεις, θέλω να διευκρινίσω το εξής: Ως πολίτευμα η Δημοκρατία (σ' αυτή την περίπτωση εγώ την γράφω με "Δ" κεφαλαίο) σημαίνει ότι δεν έχουμε ελέω θεού μονάρχη ή κάποιον ...ελέω χούντας δικτάτορα.
Ως διαδικασία η δημοκρατία είναι αυτή που οδηγεί σε μετατροπή της βούλησης ενός σώματος σε απόφαση.
Το ένα είναι Republic, το άλλο democracy, αλλά, πολύ συχνά δυστυχώς οι όροι χρησιμοποιούνται εναλλακτικά και προκαλούν συγχύσεις, πολλές φορές σκόπιμα.
Σύγχυση, επίσης σκόπιμη νομίζω, δημιουργείται με την ταύτιση της δημοκρατίας με όσα ωραία αναφέρεις ως αρχές (επιδιωκόμενους στόχους δυστυχώς ακόμα...) μιας ...ανθρωπιστικής ανθρώπινης κοινωνίας.
Αυτοί είναι οι στόχοι, η δημοκρατία (προφανώς σε πολίτευμα Δημοκρατίας...) είναι διαδικασία και μόνον! Η μόνη ΣΩΣΤΗ διαδικασία. Κι επειδή δεν τήν έχουμε, δεν φτάσαμε (κι όχι μόνο στην Ελλάδα, μην τό χαλάμε...) στην ...ανθρωπ/ανθρώπ. κοινωνία. Ας ελπίζουμε ότι θά... Να αγωνιστούμε πρέπει για να...
Μιά τελευταία παρατήρηση: Στους ΕτΔ δεν εκχωρούμε τις αποφάσεις! Τούς αναθέτουμε τις εισηγήσεις! Έχει μεγάλη διαφορά, πρόσεξέ το.
Θα χαρώ να τα ξαναπούμε και ηλεκτρονικά και «in the flesh» κάποτε, άμα λάχει...
αγάπη-αφοπλισμός ειρήνη
Ναπολέων
15 Μάρτιος 2008 12:00 πμ
Αγαπητέ Ναπολέοντα:
Το ότι 15 άτομα στην Ουαλία μάλλον δεν τα κατάφεραν δεν μου λέει πολλά πράγματα. Ωστόσο συμφωνώ απόλυτα για το χαρακτηρισμό.......της "πλάκας".
Έχω όμως μια μεγάλη διαφωνία για τους πολίτες της δημοκρατικής κοινωνίας. Ή θα είναι αυτεξούσιοι και άφοβοι σε όλα (συμπεριλαμβανομένων των ευθυνών) ή όχι. Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία (η καλή, η οργανωμένη που λες) δεν μπορεί να είναι διευκόλυνση στην αδυναμία τους να βρουν το χρόνο, τη διάθεση ή τις ικανότητες να αναλάβουν την ευθύνη που τους αναλογεί. Στη Δημοκρατία κρατεί ο Δήμος. Και όποιος θέλει Δημοκρατία συγκροτείται ανάλογα.
Για τη διάκριση διαδικασίας - πολιτεύματος (Republic - Democracy) εξακολουθώ να διατηρώ την άποψή μου. Βέβαια ομολογώ την περιορισμένη μελέτη από πλευράς μου του περιεχομένου των όρων. Αλλά ξέρεις κάτι Ναπολέοντα; Όταν δύο λέξεις που ετυμολογικά σημαίνουν το ίδιο πράγμα σε δύο γλώσσες χρησιμοποιούνται για να καταδείξουν τη διαφορά μεταξύ δύο παρατάξεων που είναι ίδιες το μυαλό μου πάει σε ένα πράγμα: Ίδιο σύστημα και με republicans και με democrats, ίδια ψευδαίσθηση για τους πολίτες, στημένο παιχνίδι. Τόσο απλά.
@ Renegade
Παράθεσα χτες τις σκέψεις μου πάνω σ' όσα γράφεις αλλά τά 'φαγε η ...ΔΕΗ λίγο πριν τα περάσω στο σύστημα.
Θα τό κάνω πάλι τώρα:
Δεν συμφωνώ ότι οι δυό ξένες λέξεις για τη δημοκρατία «ετυμολογικά σημαίνουν το ίδιο πράγμα», όπως γράφεις.
Το ενα είναι Res-Publica, κάτι σαν Λαϊκή Υπόθεση, δηλαδή πολίτευμα χωρίς βασιλιά, ηγεμόνα (Δημοκρατία) και το άλλο η δημοκρατία, ως μέθοδος λήψης αποφάσεων. Η ελλήνική γλώσσα δεν είναι και τόσο πλούσια όσο διαφημίζεται από κάποιους ελληναράδες..., γιαυτό είναι αναγκαία η διάκριση με "Δ" κεφαλαίο και "δ" μικρό...
Συμφωνώ όμως για το στημένο παιχνίδι.
Μόνο που εγώ τό έγραψα αλλοιώς:
Πουθενά δεν εφαρμόζεται δημοκρατία (που δεν έχει διαβαθμίσεις, μην τό ξεχνάμε), σε όλα τα κράτη υπάρχει ολιγαρχία, διαφόρων βαθμών αυταρχικότητας.
Aπό την άλλη μεριά σε βλέπω λίγο «κολλημένο» με την αντίληψη ότι όταν εκλέγεις αντιπρόσωπο για κάτι, τού «πασσάρεις» και την ευθύνη. Δεν υπάρχει αποποίηση ευθυνών στη δημοκρατία, ούτε στην αντιπροσωπευτική.
Πάντοτε ισχύει το «τοιούτος έπρεπεν ημίν αρχιερεύς», πολύ περισσότερο όταν (και πρέπει να) προβλέπεται ανάκληση των αντιπροσώπων, άμα κάνουν "τού κεφαλιού του".
Ο χρόνος, η διάθεση, η ικανότητα δεν ανάγεται στην ανάληψη ευθύνης αλλά στην δυνατότητα ΣΩΣΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ προς την ομάδα.
Στην αποκεντρωμένη κοινωνία με δημοκρατική λειτουργία που προτείνω σίγουρα θα υπάρχουν εφαρμογές άμεση δημοκρατίας, ανάλογα τόσο με τον αριθμό μελών ομάδας "κυττάρου", αλλά και είδους αποφάσεων και διαθέσιμων μέσων.
Αν δηλαδή το πρόβλημα είναι π.χ. αν θα αγοράσουμε, σε όλα τα Γιάννενα (70.000 σπίτια), αντιρρυπαντικό πετρέλαιο με 1,20€ ή ρυπογόνο με 1,10€, και το, ας πούμε 80% έχουν ιντερνέτ, γιατί να μην γίνει ένα δημοψηφισματάκι στο τσάκα-τσάκα...
Απλό το ερώτημα, ενήμερος ο κόσμος για τη ρύπανση, εύκολη η σύγκριση κόστους, εύκολη κι ανέξοδη η ψηφοφορία.
Σε πολυπλοκότερα όμως θέματα, όπως σού έχω ξαναγράψει, με άμεση δημοκρατία απλώς θα παίρνονται οι αποφάσεις με βάση τον εντυπωσιασμό τον οποίο θα επιδιώκουν οι "ρήτορες".
Έτσι ακριβώς γίνονταν και στην αρχαία Αθην. Δημ.
Διέκοψα λίγο {12.45} για να ακούσω στο ράδιο τον φίλο μου Φώτη Κουβέλη (με τον οποίο διαφωνώ σε πολλά περί δημοκρατίας... είναι κολλημένος σε κάποιες τακτικιστικές, παλαιοκομμουνιστικές θα έλεγα, αντιλήψεις) περί δημοψηφίσματος για το ασφαλιστικό, που υπόβαλε χτες ο ΣΥΡΙΖΑ κι από κοντά η υπόλοιπη αντιπολίτευση.
Θα εκθέσω αναλυτικά την άποψή μου, εν καιρώ, αλλά τώρα μόνο ως εργαλείο πίεσης προς την κυβέρνηση τό βλέπω, παρά ως "δικαίωση" της άμεσης δημοκρατίας.
Κρατάω δηλαδή την ίδια άποψη που διατύπωσα για τα δημοψηφίσματα στο σχέδιο Ανάν και στο Ευρωσύνταγμα.
Επειδή πάντως αύριο είναι η ΜΕΓΑΛΗ επέτειος, θα θυμίσω αυτό που φέρεται ότι είπε τότε ο Γ. Παπανδρέου (παπούς):
Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών
ΚΑΘΟΛΙΚΩΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΕΝΩΝ
Κι ένα άσχετο, αλλά...
το συνταρακτικό νέο τό μαθατε;;;
Οι «Ολυμπιακοί» αγγλιστί μετονομάζονται, πιθανότατα πλέον, σε:
Olympic Dopways !!!
Ζείστε τη χαρά να τό πείτε ΠΡΩΤΟΙ στους φίλους σας!
Κι αυτό μιά πρωτιά είναι!
αγάπη-αφοπλισμός-ειρήνη
Ναπολέων
«Αναστάσεως ημέρα, λαμπρυνθώμεν τη πανηγύρει και αλλήλους περιπτυξώμεθα...»
Ένας ύμνος είναι κι αυτός... Ας τόν κάνουμε, αυτόν τουλάχιστον, πράξη.
Καλό μήνα!
Ενώστε τη φωνή σας μαζί μου, να παραιτηθεί ο κ. Χηνοφώτης, διότι εμφάνισε ΜΕΙΩΣΗ των θανάτων σε τροχαία κατά 16%, τη στιγμή που είχαμε ΑΥΞΗΣΗ κατά 29% !!!
Περισσότερα στο blog μου.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Δοκίμασέ το!
Μπορεί να σέ "ξεκολλήσει" μετά από δύο μήνες αποχή. Η οποία ελπίζω να μην οφείλεται σε κάτι δυσάρεστο.
Μοναδική αποκλειστική αποκαλυπτική επιστημονική ανακάλυψη!
Τρέξατε!
(στο blog μου εννοώ, όχι στους κήπους...)
Δημοσίευση σχολίου