Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2007

Εκλεκτικές συγγένειες

Λοιπόν ακούστε τι γίνεται σε δύο "χαρακτηριστικές" "δημοκρατίες" του πλανήτη (οι δύο λέξεις είναι εσκεμμένα εντός ξεχωριστών εισαγωγικών).
Στην πρώτη ο πρωθυπουργός είναι πεθερός του υπουργού Άμυνας, ο υπουργός Ενέργειας είναι σύζυγος της υπουργού Υγείας και ο γιος του Υπουργού Δικαιοσύνης εργάζεται στο γραφείο του προέδρου και είναι παντρεμένος με την κόρη του επιτελάρχη του προεδρικού μεγάρου.
Στη δεύτερη δύο οικογένειες βρίσκονται αδιάλλειπτα στο προεδρικό μέγαρο τα τελευταία 28 χρόνια με σοβαρή προοπτική να φτάσουν τα 36.

Τα ερωτήματα που προκύπτουν και ζητούν απάντηση είναι τα ακόλουθα:

1. Μήπως γνωρίζετε για ποιες δημοκρατίες μιλάμε; Εάν όχι μήπως μπορείτε να τις τοποθετήσετε χονδρικά στο χάρτη;

2. Πόσο δημοκρατίες σας φαίνονται;

3. Μήπως βιαστήκατε να ψάξετε τα γενεαλογικά δένδρα και τις συγγένειες των δικών μας, εγχώριων, πολιτικών;

4. Μήπως να δοκιμάσουμε άλλο πολίτευμα;

Οι απαντήσεις έπονται......

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

1. Όχι αν και μου δείχνει Αφρική ή Λατινική Αμερική (δυστυχώς έχουν παράδοση σε σχέση με τις "δημοκρατικές διαδικασίες")
2. Σημασία δεν έχει πόσο δημοκρατίες φαίνονται αλλά πόσο είναι. Αν η εν λόγω οικογένεια διαπνέεται από δημοκρατικά ιδεώδη θα μπορούσε να τα μοιράζεται με το σύνολο των μελών της και κατ' επέκταση με τους πολίτες της (από τις σχέσεις των μελών του υπουργικού συμβουλίου και σύμφωνα με το κάθε λαός έχει την ηγεσία που του αρμόζει τεκμαίρεται ότι υπάρχουν ανάλογες συγγένειες και μεταξύ των πολιτών;;)
3. Εμείς αν δεν κάνω λάθος ποτέ δεν είχαμε παρόμοιες καταστάσεις. Απλά ορισμένες φορές συγκεντρώνουμε πολλές ιδιότητες σε ένα και το αυτό πρόσωπο (λόγω ικανοτήτων!!!) άλλωστε πχ το οικογενειακό μοντέλο Καραμανλή με Κωνσταντίνο, Κωστάκη, Αχιλλέα, Λιάπη κλπ και τις ενδοοικογενειακές κρίσεις για τις ικανότητες του καθενός αποδεικνύει ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει ένα μοντέλο όπως το υπό επισκόπιση.
4. Όχι, μην ξεχνάμε ότι η δημοκρατία είναι μεν το χειρότερο πολίτευμα αλλά απλά δεν υπάρχει καλύτερο.

Επιφυλάσσομαι να επεκταθώ με βάση και σε σχέση με άλλα σχόλια που θα υπάρξουν...

Renegade είπε...

2,4. Η πλάκα είναι ότι και στις δύο χώρες ο θεσμος της οικογένειας μάλλον δεν είναι τόσο ισχυρός (αν και με διαβάθμιση μεταξύ τους). Όσο για τα δημοκρατικά ιδεώδη τους θα τα συζητήσουμε, επί συγκεκριμένου, όταν τελειώσει το κουίζ. Ωστόσο, το θέμα είναι αν "αγίες οικογένειες" μπορούν να αποτελούν ταγούς κοινωνιών. Αυτό έχει όντως καταγραφεί ιστορικά αλλά όχι σε δημοκρατίες. Και αυτή είναι η αφορμή για το τέταρτο ερώτημα. Όχι με την έννοια της αναζήτησης ενός ακόμα χειρότερου πολιτεύματος από τη δημοκρατία....αλλά με την έννοια ότι οι σημερινές δημοκρατίες ολοένα και περισσότερο μοιάζουν με βασιλείες χωρίς στέμμα....αυτοκρατορικές αυλές χωρίς κυρίες των τιμών....δικτατορίες τζακιών (στην πραγματικότητα όσων ιδιοτελώς στηρίζουν τα τζάκια) που νομιμοποιούνται ενδυόμενες αντιπροσωπευτικούς μανδύες. Εάν αλλάζαμε ταμπέλα στο πολίτευμα θα είχαμε μπροστά μας τον εχθρό....
3. Εμείς έχουμε το ανάλογο με τη δεύτερη χώρα αν και όχι για τόσο μεγάλο συνεχόμενο χρονικό διάστημα. Πάμε να το δούμε λίγο;
Κωνσταντίνος Καραμανλής: 1955-1963 ........με τέσσερις μήνες κενό ενδιάμεσα
Γεώργιος Παπανδρέου: 1963-1965
Κωνσταντίνος Καραμανλής: 1974-1980
Ανδρέας Παπανδρέου: 1981-1989 & 1993-1996
Κωνσταντίνος Καραμανλής: 2004-
Στο παραπάνω χρονολόγιο λείπουν τα χρόνια της αποστασίας και της Χούντας, του Μητσοτάκη και του Σημίτη για να χαλάσουν την απόλυτη αναλογία της χώρας μας με τη δεύτερη χώρα στην οποία αναφέρθηκα.
Στο 1. δεν απαντώ τώρα αλλά μεσοβδόμαδα....μήπως δοκιμάσουν κι άλλοι την τύχη τους.

Ν.Α. Λάμπης είπε...

Όλα αυτά δεν πιάνουν μπάζα (θα ξέρετε πρέφα υποθέτω...) μπροστά στην κυβέρνηση της Μπαταρανάϊκε, την πάλαι ποτέ πρωθυπουργό της Κεϋλάνης (νύν Σρι-Λάνκα), η οποία στο 28μελές Υπουργικό της Συμβούλιο είχε ...15 ΑΜΕΣΟΥΣ συγγενείς της, παιδιά, γαμπρούς, νύφες, αδέρφια τέτοια.
Και εκλέγονταν δημοκρατικά (ή περίπου...) επί χρόνια πολλά.
Και ήταν και αριστερή, λέει.
Αυτά από τα χρόνια του '60.

Renegade είπε...

Δε θέλω να αμφισβητείς την Μπαταρανάϊκε...αν δεν ήταν αριστερή και δημοκρατική δεν θα φρόντιζε να έχει απόλυτη πλειοψηφία στο υπουργικό της συμβούλιο...
Κάποια πράγματα οφείλουμε να τα αναγνωρίζουμε!